wstać! Coś podobnego, dać robić ze sobą takie rzeczy... publicznie. (P. DZIUBA wstaje) Panie Hrabio!<br>P. DZIUBA już stoi, ale jeszcze powolnym. sennym ruchem otrzepuje sukienkę Sama nie wiem... (do P. ZOSI) pani tego nigdy nie pojmie... trzeba się poniżyć... do ziemi, żeby to srebro zabłysło i... zapanowało!<br>P. ZOSIA Banialuki! Od dołu, czy od góry - bury kot zawsze bury!<br>P. DZIUBA Bo ja wiem?... To tylko w wierszyku ten kot taki koci... ale naprawdę...<br>PŁK RASZYN-RASZUŃSKi (mruga porozumiewawczo) Pan Hrabia powinien już schować te srebro... na dziś wystarczy...<br>STASIEK zaciera ręce<br> Jak haczyk bez glisty,<br> Bóg bez organisty,<br> metal