Pewnego dnia stryjenka postanowiła odwiedzić "znienacka" bratanicę. Ale kiedy zadzwoniła, usłyszała jeno tupot stóp i ciche naszeptywania się obu pań za drzwiami. Były przekonane, że przez nie tych szeptów nie słychać, więc nie otworzyły się przed niefortunnym gościem. Incydent ten stał się przyczyną śmiertelnej obrazy stryjostwa i zerwania stosunków z Bogu ducha winnym bratankiem. <br> Jego dobroć i łagodność przejawiała się również w pełnym serdeczności stosunku do moich dzieci. Byli z siostrą małżeństwem bezdzietnym, a kiedy ktoś z bliskich ubolewał nad tym mama powiedziała: "Nie mają dzieci, ale mają mnie." <br> Odznaczony Krzyżem Walecznych z kampanię 1920-go roku, snuł o niej wspomnienia, które jednak