muzeum Gre!vin. Akord z<br>poloneza Szopena wprawi ich w ruch;<br>potem jeszcze powróci, dwa, trzy razy, nieoczekiwanym<br>refrenem.<br>HRABINA ORDURANI do WĄSATEGO POLAKA,<br>który jej potakuje C'est incroyable! C'est une sainte<br>femme!<br>GŁOSY POLAKÓW<br>III Przez śnieg!<br>III Aż tu.<br>III Tam krew.<br>IV Tam knut. &lt;page nr=175&gt;<br><br><br><br>GŁOSY FRANCUZÓW<br>III Bon... bon...<br>III Mais non...<br>III Mais non...<br>IV Mais si! Mais si!<br>Do HRABINY ORDURANI podchodzi śpiesznie lokaj.<br>HRABINA ORDURANI Mais bien sur! C'est elle que<br>nous attendons! (zaklaska w dłonie; towarzystwo zastygnie w bezruchu. Słychać<br>i widać otwierane drzwi. Staje<br>w nich KSIENI MIECZYSŁAWSKA. Akord szopenowski. Wtedy ruszy w