nowe życie...<br><br>&lt;tit&gt;DŁUGIE RĘCE RZYMU&lt;/&gt;<br>Jeszcze poranne słońce nie wypiło rosy z róż i osypanych kwieciem egzotycznych krzewów, gdy przy cicho szumiącej fontannie pośrodku perystylu stanął mężczyzna wyniosłej postawy. Był wysoki, szczupły, o sprężystych młodzieńczych ruchach, mimo że siwizna pokryła mu skronie. Twarz sucha, o ostrych rysach była starannie wygolona. Broda wysunięta ku przodowi, wąski sznurek warg oraz oczy bystre o zimnym połysku stali świadczyły o oschłości serca i uporze nie cofającym się przed niczym. Twarz ta znamionowała egoizm i dumę człowieka, który przez całe życie przyzwyczaił się rozkazywać i naginać innych do swej woli.<br>Po chwili spiesznym krokiem nadszedł niewolnik