oplecie cię rudy przemijania sporysz.<br>Choćby truchło zetlało, ma pociechę człowiek<br>Że duszyczką swą małą będzie orał po wiek.<br><br>Stąd nie tylko dla dzieci klecą starce baśnie,<br>Dziecko wie nieśmiertelność. A to grunt jest właśnie,<br>Kawał gruntu tłustego, gdzie Jadam - Piast orał<br>I w niebie chyba radło kupił za pastorał,<br>Brodzą chłopi w listowiu cmentarzowych zniczy,<br>Nie wierząc, by gospodarz miał odejść... tak, z niczym.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;GRUDZIEŃ CZYLI ŻYCZENIE ŚWIĄTECZNE&lt;/&gt;<br><br>Niechaj każdy języka naszego choć pogłos,<br>W szlachectwie stodół naszych dojrzewa jak pokos,<br>Bo gdzież się podziewają tych plemion zaploty, <br>Co ziarno mowy świętej gnały precz za płoty?<br>Pomnę ja czas przetrwania