centralizacji, czyli stopnia uzależnienia geoekosystemów tworzących dany krajobraz od jakiegoś punktu centralnego lub od określonych układów przewodnich. Z interesującego nas punktu widzenia takim punktem centralnym może być zarówno jakiś obiekt turystyczny o szczególnie wysokiej randze, będący głównym celem odwiedzin, jak i baza rozrządowa ruchu turystycznego, a więc sam element infrastruktury. Centralizującymi układami przewodnimi są jeziora, rzeki, brzegi mórz, poszczególne góry i pasma góskie i in. przyciągające większość turystów;<br>4) wymiar stabilizacji, czyli sprawności działania mechanizmów warunkujących trwałość, zarówno poszczególnych geoekosystemów, jak i całego krajobrazu, a więc jego odporności na oddziaływania zewnętrzne. W waloryzacji turystycznej podstawowe znaczenie stabilizujące mają: naturalna odporność siedlisk