mógł złapać tchu. Dławił się i tracił przytomność, jak gdyby narzucono mu na twarz maskę z chloroformem.- A - a - a! - westchnął głucho i ruchem, do którego oboje już się przyzwyczaili, odrzucił w tył jej tułów .<br>&lt;page nr=205&gt;<br>Usunęła mu się jednak spod ręki. Wtedy od razu oprzytomniał i spojrzał na nią uważnie.<br>- Co ci jest? Ty się boisz? - zapytał. Wyraz twarzy miała jakiś nieznany i obcy.<br>- Nie - odpowiedziała - tylko jest mi dzisiaj jakoś dziwnie przykro.<br>Nie obstawał. Po pierwsze dlatego, że zgodnie z prawem równoległości miłosnych doznań uczuł fizyczny chłód, widocznie jako odpowiednik jej nastroju. Po drugie, zanadto dobrze znał kobiety, aby nie liczyć