stronę jasną: "Kto wybiera samotność - nigdy nie będzie sam". A przecież to właśnie wybór Peipera, poety, człowieka na długo przed śmiercią niedostępnego, odchodzącego w stronę nieszczęścia, choroby i śmierci. Peiper znalazł w osobie Krynickiego wiernego ucznia, także w kwestii "układu rozkwitania", i świadka. Wtedy właśnie, gdy już milczał, gdy odchodził: <br>&lt;gap&gt;<br> Czym jest dla Krynickiego poezja? Życiem po prostu. W wierszu pt. Poezja dedykowanym malarzowi Henrykowi Wańkowi nazywa ją "transfuzyjną krwią", "przeszczepem serca" - darami życia, które służyć mogą nieznanym nawet, późnym następcom. Ale poeta jest człowiekiem swego czasu, podlega tym samym ułomnościom, co wszyscy. Są więc poeci nie wahający się pisać na kolejne