Wschodnich" . Ponadto w zamieszczonym spisie wykorzystanych map nie ma słynnych niemieckich "25-tek" - tzw. Meßtischblattów, a trudno sobie wyobrazić, by autor z nich nie korzystał. Poszczególne rozdziały noszą tytuły: "Środowisko geograficzne", "Zarys dziejów Kanału Ostródzko-Elbląskiego", "Kanał Ostródzko-Elbląski" - z podrozdziałami: przebieg kanału, trasa techniczna kanału i budowle na kanale. Dalej: "Kształtowanie przestrzeni i architektury kanału", "Przeprawy", "Żegluga", "Wartości dziedzictwa", "Wnioski i postulaty konserwatorskie", "Aneks", "Źródła i bibliografia". Tak więc obok rozdziałów typowo opisowych, zawierających wiele ciekawostek historycznych i danych fizjograficznych - znajdują się rozdziały stricte techniczne, które w sposób fachowy i zrozumiały przybliżają przeciętnemu czytelnikowi podstawowe zasady funkcjonowania urządzeń kanałowych. Temu