wierszyk lub złośliwszy, tym większą wzbudzał wesołość podchmielonych biesiadników.<br>Przyszła kolej na Kaliasa. Waryniusz zawołał "szpak" i wskazał na niego.<br>Kalias zaczął: <br> Mądry szpak <br>powiedział tak...<br> I nagle wszystkie myśli odpłynęły mu z głowy. Pustka. Zbladł i zamilkł. Och, gdyby tak ziemia zapadła się pod nim! Co powiedział mądry szpak?<br>- Dalej, mów dalej! - wołali podochoceni goście.<br>- "Mądrej głowie dość po słowie" - zakończył za niego Efebus.<br>- Podaj wino! - zawołał Marek.<br>Kalias chwycił ze stołu kunsztowny puchar i odwrócił się szybko. Nagle zawadził o czyjąś nogę i runął na posadzkę. Czerwona struga rozlała się szeroko na łoże i trysnęła na białą tunikę Marka