Zastosowanie otrzymanej w wyniku żmudnych doświadczeń nafty w skonstruowanej według pomysłu Łukasiewicza lampie naftowej, było rewolucją w technice oświetleniowej połowy XIX wieku. Jednocześnie wskazywało kierunek dalszych prac badawczych nad wykorzystaniem produktów uzyskiwanych z przeróbki ropy naftowej. Wynalazek ten pozostałby zapewne ciekawostką naukową, gdyby nie determinacja Łukasiewicza zastosowania nafty w praktyce. Destylacją ropy zajmowało się przed Łukasiewiczem wielu badaczy. Żaden z nich nie zdołał wprowadzić wyników swych badań do użytku publicznego, choć Józef Hecker był bliski sukcesu. Sukces odniósł Ignacy Łukasiewicz, który z niespotykanym uporem pokonywał podejrzliwość władz austriackich, początków nieufność społeczeństwa wobec nowego wynalazku. Łukasiewicz rozumiał i doskonale oceniał swoje odkrycie