Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Podhalański
Nr: 13 / 14
Miejsce wydania: Zakopane
Rok: 1999
jeden drugiemu ludzie na Krupówkach.
Maszerują statecznie, głowy godnie podniesione, czoła marsowe. Na samym przedzie kroczy On - Nikodem Najdoskonalszy, dumny, wyprostowany, świadom swej wartości. To jego wielki dzień. Lewa ręka oparta na rękojeści szpady, palce prawej dłoni wsunięte delikatnie między złote guziki galowego munduru. Krok za wodzem po prawicy Petroniusz Dobroduszny, głowa zadarta do góry jak na fotelu dentystycznym, okrągły brzuszek wysunięty do przodu. Po lewicy - pół kroku za Petroniuszem - Kazio Napalony, rzuca gniewne spojrzenia na boki wypatrując wrogich reklam i szyldów. Parę kroków za nimi sunie cicho i dyskretnie z pochyloną lekko głową wierny sługa owej trójki - Gerwazy Uniżony. Straż
jeden drugiemu ludzie na Krupówkach.<br>Maszerują statecznie, głowy godnie podniesione, czoła marsowe. Na samym przedzie kroczy On - Nikodem Najdoskonalszy, dumny, wyprostowany, świadom swej wartości. To jego wielki dzień. Lewa ręka oparta na rękojeści szpady, palce prawej dłoni wsunięte delikatnie między złote guziki galowego munduru. Krok za wodzem po prawicy Petroniusz Dobroduszny, głowa zadarta do góry jak na fotelu dentystycznym, okrągły brzuszek wysunięty do przodu. Po lewicy - pół kroku za Petroniuszem - Kazio Napalony, rzuca gniewne spojrzenia na boki wypatrując wrogich reklam i szyldów. Parę kroków za nimi sunie cicho i dyskretnie z pochyloną lekko głową wierny sługa owej trójki - Gerwazy Uniżony. Straż
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego