się zgadza. Trudno to pojąć. Pomyślmy więc, kim ten Władzio jest.<br>Władzio jest kolegą, przyjacielem, towarzyszem broni Henryka. Ten czuje się z nim bezpiecznie: Władzio może go ochronić przed "nieokiełznanym (...) idiodotykalnym" Pijakiem (Dr 99). Zdaje się cenić zwłaszcza umiarkowanie, co nie znaczy, aby pogardzał przyjemnościami stołu (Dr 108) i łoża (Dr 117). Na seksualne fantazje Henryka patrzy - jak widzieliśmy - zdroworozsądkowo... Cechuje go przede wszystkim zwykłość, normalność:<br>&lt;q&gt;WŁADZIO<br> (...) Cóż cię obchodzi, że coś jest sztuczne Jeżeli ty jesteś naturalny!&lt;/&gt; (Dr 125)<br>&lt;q&gt;Cóż mnie obchodzi, że coś jest anormalne, Jeżeli ja jestem normalny!&lt;/&gt; (Dr 195) Zarazem Władzio jest całkiem uległy Henrykowi, zwłaszcza w