jak jej mąż), albo rozwija system iluzji, wmawiając sobie, że wszystko jest w porządku. On przecież dba o rodzinę, bo dobrze zarabia.<br><br>Gdy pracoholik zostaje sam - bez najbliższych i przyjaciół - już tylko śpi i pracuje, śpi i pracuje. I nikt nie zatruwa mu życia głupimi wymówkami. Nie dostrzega, że umiera.<br><br>&lt;tit&gt;Efektowny nieefektywny&lt;/&gt;<br><br>Liczne badania na świecie potwierdzają paradoks: pracoholicy pracują gorzej. Są efektowni, ale nie efektywni. Ich motywem jest nie tyle osiągnięcie sukcesu, ile strach, że go nie osiągną. Ze strachu podejmują zadania bardzo trudne, wręcz nierealne. - Umożliwiają one pławienie się pracoholika w blasku trudności - tłumaczy Kamila Wojdyło. Wydaje mu się