głębokie przesłanie własnych słów?".<br>Sytuacja zmieniła się natychmiast po zniknięciu napoleońskiego zagrożenia. Już w 1812 roku Friedrich Schlegel, a w 1813 mocniej jeszcze Eichendorff, wysuwali postulat, by dramat wyrażał idee nie tyle już narodowe, ile przede wszystkim mistyczne i chrześcijańskie. (Zbiegło się to w czasie - nieprzypadkowo - z tłumaczeniami sztuk Calderona). Eichendorff pisał: &lt;q&gt;&#132;Gdzie jednak, także gdy postrzega się z czysto artystycznego punktu widzenia, znajdzie poezja w całej historii świata tak głęboko tragiczną materię, jak w wierze chrześcijańskiej? Czym byli bogowie starożytnych z ich zmiennością, ludzkimi kaprysami i chytrością, ich Ajaks i Hektor, przeciw jednej bohaterskiej postaci Chrystusa, który w owej