postać Ezopa nabywała szczególnej popularności w okresie konfliktów religijnych - Ezop jest zmitologizowanym marzeniem o dobrym nauczycielu działającym poza instytucją i bez transcendentnej sankcji.<br>Biernat z Lublina utrzymał w zasadzie wszystkie te elementy życiorysu swego bohatera, które znalazły się w wersjach piętnastowiecznych: położył nacisk na dosadność, niekiedy wulgarność replik i dowcipów Ezopowych, wedle zasady, że naturalia non sunt turpia. Podtrzymał wielokrotnie opisywaną i akcentowaną brzydotę bajkopisarza:<br><br>&lt;q&gt;Głowę też miał barzo silną,<br>Oczy wpadłe, barwę czarną,<br>Krótkiej szyje, długoczelusty,<br>Czarnozęby, z wielkimi usty,<br>Szeroki, niskiego wzrostu,<br>Wielkich nóg, miąższego łystu,<br>Z tyłu niezmiernie garbaty,<br>A z przodu lepak brzuchaty.&lt;/&gt;<br><br>Brzydota ciała jest tu