wszelkim swym zwyczajom <br>po raz trzeci uległa łzom.<br><br>- Ja nie chciałam - szlochała. - Ja przepraszam.<br><br>Groszek był jednak nieubłagany.<br><br>- Teraz przepraszasz? Trochę późno. Wcześniej trzeba <br>było to przepraszanie przemyśleć.<br><br>Ika zaś zaniosła się płaczem z samej głębi serca. Rzeczywiście - niczym <br>maluch z przedszkola.<br><br>- Nie chciałam - powtarzała.<br><br>- Zawsze trzeba przemyśleć... - zaczął gderać Groszek i gderałby <br>nadal, gdyby nie "Jak".<br><br>- Zaraz, kolego Groszek - przerwał mu nad podziw wesołym <br>głosem. - Pierwsze przykazanie: nie nudź bliźniego swego.<br><br>I Groszek umilkł.<br><br>A "Jak" ciągnął dalej:<br><br>- A po drugie, koleżanko Ika, wcale się nie obraziłem. <br><br>- Nie?<br><br>- Nie.<br><br>- Naprawdę nie?<br><br>- Naprawdę nie.<br><br>Ika z hałasem wytarła nos i spojrzała