mama, kiedy <br>na przykład bardzo się śpieszyła do miasta, a ojciec zasiadał właśnie <br>do gazety, nie słysząc, co się doń w ogóle mówi, zapominając o godzinie <br>wyjścia, o tym, co miał załatwić - i tak dalej, i tak dalej.<br><br>- Ty! - powiedziała. - Ty w końcu <br>kompletnie zbzikujesz z tym swoim przemyśliwaniem.<br><br>Ale Groszek był niewzruszony.<br><br>- Masz uszy? - spytał.<br><br>- Zdaje się, że mam.<br><br>- No to powiedz: jak ten tutejszy las szeleści? Jak mokra olszyna <br>czy jak suchy jałowiec?<br><br>- Aha... - mruknęła Ika.<br><br>- A właśnie: "aha"! Chcesz się upiec na pieczeń cielęcą?<br><br><br>- Dlaczego cielęcą?<br><br>- Przemyśl to sobie sama.<br><br>- Mądry jak... - Ikę aż zatkało.<br><br>- Przepraszam - spytał grzecznie