Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczykowa Alina
Tytuł: Dramat i teatr romantyczny
Rok: 1997
wprowadzenie lżejszej tematyki - z powodzeniem, o czym świadczyło świetne przyjęcie sztuki Mademoiselle de Belle-Isle (1839). Utrzymująca się popularność sztuk Dumasa, najdłużej narzucających ton teatrowi romantycznemu, prowadziła niestety w kierunku, potwierdzającym słowa z eseju Marty Piwińskiej: "Romantyzm uprawomocnił tandetę i nadał godność artystyczną efekciarstwu".
Gdy w 1838 roku antagonista romantyków Gustave Planche pisał o współczesnym teatrze we Francji, jako trzech liczących się romantycznych dramaturgów wymieniał Dumasa, Hugo i Alfreda de Vigny. Jego atak na Dumasa jest kwintesencją zarzutów wysuwanych przeciw jego sztukom. Akcją - według Planche'a - kierują w jego dramatach niskie żądze, toczy się ona z niepoważną prędkością. Zamiast modyfikować, autor zniszczył
wprowadzenie lżejszej tematyki - z powodzeniem, o czym świadczyło świetne przyjęcie sztuki Mademoiselle de Belle-Isle (1839). Utrzymująca się popularność sztuk Dumasa, najdłużej narzucających ton teatrowi romantycznemu, prowadziła niestety w kierunku, potwierdzającym słowa z eseju Marty Piwińskiej: "Romantyzm uprawomocnił tandetę i nadał godność artystyczną efekciarstwu".<br>Gdy w 1838 roku antagonista romantyków Gustave Planche pisał o współczesnym teatrze we Francji, jako trzech liczących się romantycznych dramaturgów wymieniał Dumasa, Hugo i Alfreda de Vigny. Jego atak na Dumasa jest kwintesencją zarzutów wysuwanych przeciw jego sztukom. Akcją - według Planche'a - kierują w jego dramatach niskie żądze, toczy się ona z niepoważną prędkością. Zamiast modyfikować, autor zniszczył
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego