zostały uznane przez badaczy za pierwsze prawdziwe powieści tradycyjno-obyczajowe, o starannie odmalowanym tle, trafnie nakreślonych charakterach i dobrze zarysowanym środowisku.<br> W Listach Elżbiety Rzeczyckiej (obejmujących dwadzieścia jeden listów) sięgnęła Tańska do znanej formy powieści epistolarnej, zmodyfikowanej w ten sposób, iż adresatka listów &#150; Urszula &#150; nie uczestniczy w korespondencji. Intymne, szczere i naiwne zwierzenia płyną tylko z jednej strony. Ukazują dzieje młodej szlachcianki z prowincji, która dostaje się na dwór magnacki i usiłuje zdobyć fawory pani, księżny wojewodziny Augustowej Czartoryskiej. Listy, które mają wyraźne cechy powieści psychologicznej, są zarazem wyrazistym dokumentem obyczajowym. Ukazują najpierw dworek dzierżawcy, ojca Elżbietki, typowego szlachcica