miał sto trzydzieści egzemplarzy. Po jego śmierci w 1835 r. ostateczne rozliczenie tego punktu sprzedaży sporządził Ambroży Grabowski. W 1817 r. Linde miał w swym mieszkaniu jeszcze około sześciuset egzemplarzy. W tym roku Aleksander I zakupił sto egzemplarzy dla szkół Wileńskiego Okręgu Naukowego. Był to największy jednorazowy zakup tego dzieła. Inwentarz sporządzony po śmierci autora wykazał, że w jego mieszkaniu znajdowało się jeszcze dziewięć egzemplarzy i sto dwadzieścia tomów zdekompletowanych lub należących do niekompletnych egzemplarzy. Córki sprzedały cały ten zapas w 1853 lub 1854 roku.<br> Zapowiedź wydania słownika wywołała znaczne zainteresowanie wśród przedstawicieli polskiej elity kulturalnej. Gdy dzieło zaczęło się ukazywać