przyjaciel z dezaprobatą. <br>- Przecież mówiłem ci, że nocuję na górze, u Butieniewów, bo rodzice Serioży wyjechali. <br>- Więc co to za powód, żebyś ty, starszy człowiek, wdrapywał się na górę do niego? Jeżeli nie może być sam, to niech jaśnie hrabicz raczy zejść do nas. - Julek był wyraźnie surowy dla chłopca. <br>- Jak to do nas? Do tej spelunki? <br>- A ile on ma lat? <br>- Czternaście. <br>- Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. Nie masz chwili do stracenia: dzwoń do niego i niech się tu natychmiast stawi! Zadzwoniłem do Serioży. Podniósł słuchawkę, jakby czekał na mój telefon przy aparacie. Zjawił się z szybkością