w tym celu poruszać pod stołem magnesem. Tego rodzaju "sztuczki magnetyczne" wchodziły w zakres "magii naturalnej" i znaleźć je można w różnych dziełach. Być może źródłem tej wiadomości było G.B. della Porta.<br> To nieskomplikowane doświadczenie przeprowadził nawet sam Chmielowski, o czym nie omieszkał poinformować czytelnika.<br> Zagadkowe jest pochodzenie przepisu: "Jak zwierciadło zrobić". Sposób ten polegał na stopieniu w równych ilościach (po jednej uncji) ołowiu, cyny angielskiej i siarczku żelaza ("marchazaty") i dodaniu do tego stopu dwóch uncji rtęci ("merkuriu2sza alias żywego srebra"). Amalgamat ten wylewano do zimnej wody, płukano i przeciskano przez płótno, a następnie używano do powlekania równo wypolerowanej