drugiej osoby, zwłaszcza autorytetu. Jest to zjawisko szczególnie łatwe do zaobserwowania w badaniach tzw. waloryzacji percepcyjnej krajobrazów, opartej na ocenianiu różnych jego fragmentów na podstawie zdjęć fotograficznych. Udowodniono ponad wszelką wątpliwość znaczący statystycznie wpływ upodobań prowadzącego eksperyment na ostateczny wynik, mimo że eksperymentator nie wpływał bezpośrednio na ocenę przedstawionych zdjęć (K.D. Hartman 1982). Ostatnia grupa czynników deformujących procesy postrzegania jest związana ze strukturą umysłu samego obserwatora. Przewaga reakcji emocjonalnych, w połączeniu z łatwością ulegania wpływom zewnętrznym, powoduje np., że w umyśle powstają różnego rodzaju wyobrażenia, nastroje, będące wytworem własnej imaginacji lub odbiciem standardowych mitów, a które w istotny sposób rzutują na