oznaczono w laboratorium Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Poznaniu, stosując metodę Youngsa &lt;page nr=28&gt; i Wettera [1967], umożliwiającą oznaczenie progoitryny, gluconapiny i glucobrassicanapiny.<br><br>&lt;tit1&gt;3.2. Ocena wartości pokarmowej koncentratów&lt;/&gt;<br>Znając skład chemiczny produktów rzepakowych oraz nasion bobiku opracowano receptury koncentratów rzepakowo-bobikowych (tab. 8) dla warchlaków (KG) i tuczników na pierwszy (KT-1) i drugi okres tuczu (KT-2).<br>&lt;gap&gt;<br>W celu określenia wartości pokarmowej wyżej wymienionych koncentratów wykonano test &lt;orig&gt;strawnościowy&lt;/&gt;. Strawność składników pokarmowych koncentratów oznaczono metodą pośrednią w dwóch etapach, według następującego układu:<br>&lt;page nr=29&gt; &lt;gap&gt;<br>Zarówno w pierwszym, jak i drugim etapie zastosowano 7-dniowy okres wstępny i 5-dniową kolekcję kału. Dieta podstawowa