cofnie czasu ani nie przeżyje życia po raz drugi. Zapragnął tylko, by po śmierci tam go pochowano. Miał szczęście, bo jego syn Szah Dżahan potrafił zrozumieć cierpienie. Po stracie ukochanej żony, Mumtaz, wzniósł dla niej w Agrze najpiękniejszy grobowiec Tadż Mahal. Spełnił też życzenie Babura. Kazał przewieźć jego szczątki do Kabulu, pogrzebać u podnóża Góry Lwiej Bramy, a wokół mogiły posadzić wspaniały ogród.<br>Okrutni wojownicy, którzy starli się ze sobą w wyniszczającej wojnie, nie ośmielili się zakłócić spokoju Babura. Wyrąbali ogromne platany, dęby i orzechowce, a drewno sprzedali na bazarach Peszawaru, ale nie tknęli grobowca. Białego marmuru nie drasnął żaden pocisk