O pospolitym ruszeniu dyskutowano stale w Rządzie Narodowym, lecz odkładano je z miesiąca na miesiąc.<br>Pozostawała nadzieja na pomoc zbrojną mocarstw - i ta głównie myśl podtrzymywała na duchu walczących. Idąc po linii mniejszego oporu, a wbrew głoszonym zasadom, prowadzono walkę nie po to, by pokonać wroga, ale by przyspieszyć interwencję.<br>Kolosalnym wysiłkiem, z użyciem ludzi i środków materialnych montowano oddział za oddziałem - i marnowano je nieraz w ciągu paru dni, najczęściej z winy dowódców lub organizatorów. Szczególnie haniebnie zachowywały się oddziały formowane w Galicji ( 123).<br>Powstanie trwało więc, absorbując rosnące siły wroga, lecz nie zadając mu poważnych ciosów. Do kwietnia carat