piwnicach, dla dozoru kompotów, win, zmiatania dywanów. Zabytki, które bez pośredniczącego głosu same nie przemówią, i służba, która niczego nie rozumie.<br>Na 1 września 1940 roku przebudowa części reprezentacyjnej została ukończona. Dnia tego pod sztandarami ze swastyką trębacze z &lt;name type="org"&gt;Hitlerjugend&lt;/&gt; głosili przyjazd dygnitarzy hitlerowskich. &lt;name type="person"&gt;Goering&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Goebbels&lt;/&gt;, widziałem ich. Krótko potem "&lt;name type="tit"&gt;Krakauer Zeitung&lt;/&gt;" przyniosła opis tej inauguracji i po raz pierwszy pojawiającą się wówczas nazwę siedziby - &lt;name type="place"&gt;Haus Kressendorf&lt;/&gt;. Po wieczne czasy świadectwo niemieckiej odbudowy, woli prowadzenia poczętego już w głębokim średniowieczu &lt;page nr=31&gt; dzieła przodków itd., itd. Wnet i samo miasteczko przechrzczono na &lt;name type="place"&gt;Kressendorf&lt;/&gt;. Pałac zaś, chociaż odświeżony i przystrojony germańskim argumentem historycznym, wegetował