i Andrzeja Walickiego). <br>Środowisko naukowe w Warszawie było dostatecznie zróżnicowane, aby znaleźć partnerów do międzydyscyplinarnej wymiany poglądów, a zarazem na tyle ograniczone, że wszyscy bez mała się znali. To tworzyło dogodne warunki do wychodzenia poza ramy wąsko pojętych dyscyplin. Pierwszoplanową rolę odgrywali historycy związani z paryską szkołą Annales. Seminarium Witolda Kuli otwarte było na najnowsze prądy humanistyki światowej. Spory o modelowanie w historii, porównania między współczesnym Trzecim Światem a feudalną Polską i innymi przypadkami historycznymi, bliska współpraca ekonomistów parających się rozwojem, historyków gospodarczych i specjalistów wsi wzbogacały horyzonty intelektualne. Konferencja w Tardzie w 1966 r., poświęcona modelowi kultury polskiej w roku