w nauce, bo po przyjeździe ze Lwowa miałem duże opóźnienia w edukacji.<br><br>&lt;tit&gt;Malinka&lt;/&gt;<br><br>W świetlicy prócz nas - dzieci chodzących do szkoły, znajdowało się kilkanaścioro kalekich dzieci żydowskich, którym siostry udzieliły schronienia, a które ze względów bezpieczeństwa nosa z klasztoru nie wychylały. Wojna zaskoczyła te dzieci w sanatorium gruźlicy kości Krakowskiej Kurii Biskupiej czyli w KBK na Bystrem. Pani Mochnacka przeniosła się do sióstr wraz z kalekimi dziećmi, bo w sanatorium była ich nauczycielką. Gdy zagłada narodu żydowskiego osiągnęła swe apogeum, zdawało się, że te dzieci mają szansę przeżycia. Były otoczone wielką przyjaźnią i troskliwością zarówno ze strony sióstr jak i sierot. Pamiętam