więc rozmyślając, ile to zamieszania musiała<br>spowodować ich niefortunna wycieczka. Byli przekonani, że burza<br>piaskowa zmusiła również Wilmowskiego do przerwania polowania. Do tej<br>pory z pewnością powiadomiono go już o ich nieobecności na farmie. Nie<br>ulegało wątpliwości, że natychmiast zarządził poszukiwania.<br>Przygnębieni smutnymi myślami zapadli w końcu w niespokojną drzemkę.<br> Kwik koni i tupot kopyt wyrwały ich ze snu. W tej chwili rozległo się<br>przeciągłe skowyczenie. Łowcy natychmiast porwali się z ziemi.<br> - Dingo! Przeklęte dingo! - krzyknął bosman, chwytając za karabin.<br> Zanim zdołali odwinąć zabezpieczoną przez bosmana broń, w parowie<br>rozegrała się krótka, gwałtowna walka. Konie przerażone napaścią<br>zgłodniałego dingo wyrwały z