oceanie. Tu jest &lt;page nr=110&gt; tylko wiatr i deszcz, i gdakająca Amerykanka, i podłoga uciekająca spod nóg, i wieczny ból głowy. Umrzyjmy prędko, zsuńmy się poprzez białą poręcz w bure fale, nie pozwólmy temu statkowi przybić do żadnego brzegu. Biedna, ugłaskana woda jest zbyt słaba, aby go pochłonąć.<br>Sierpień<br>Rzeka Świętego Wawrzyńca. Ląd jest po drugiej stronie Oceanu.<br>Płyniemy nocą. Jest ciepło i znowu widać gwiazdy. Kolorowe neony świecą po obu stronach rzeki. Podnieceni emigranci wychynęli z kajut, niedługo przybiją do swojej Ameryki. Nad masztem statku świeci ostry pomarańczowy księżyc. Patrzę w niebo i czuję, jak jego zgięty koniec dosięga mojego serca. Ból