nabożeństw z okazji dorocznych świąt judaizmu. Trudno jednak określić dokładnie, kiedy się ta praktyka przyjęła. Prawdopodobnie dopiero w okresie potalmudycznym, kiedy księgi zaczęto spisywać w jednym zwoju, z którego następnie je odczytywano. Księgę Estery już w okresie Miszny czytano rankiem w święto Purim, potem zaś w wigilię tego święta. Czytanie Lamentacji podczas obchodzonego na pamiątkę zburzenia świątyni dnia postu, Tisza Beaw (dziewiątego dnia miesiąca aw), jest poświadczone dopiero w VIII wieku, w tzw. okresie gaonatu. Pieśń nad Pieśniami czyta się w święto Paschy (u Sefardyjczyków) lub w sobotę tygodnia paschalnego, podobnie Księgę Koheleta czyta się w sam dzień jesiennego Święta Szałasów