Typ tekstu: Książka
Autor: Ziomecki Mariusz
Tytuł: Lato nieśmiertelnych
Rok: 2002
pola za truchtającym radośnie psem. Nie przyspieszyłem, przy bramie znaleźliśmy się prawie jednocześnie. Była szeroko otwarta. Długo chodziliśmy po opróżnionych pokojach, zaglądaliśmy do stodoły, do składziku na opał, do obórki.
Rozumiałem mamę; ten powrót na stare kąty wywoływał skurcz w gardle.
Dziadek koncentrował uwagę na wartości inwestycji dokonanych przez Kulkowskich. Lamentował, że zniszczyli mu dom, ale miał zadowoloną minę, kiedy badał solidność pięterka nad oborą. Uważnie oglądał murowany wiatrołap i miętosił w palcach brzeg tapety w pokoju. Łazienka też mu się spodobała; jak stał, w ubraniu, położył się w wannie, żeby sprawdzić, czy będzie do niego pasować.
W piwnicy znaleźliśmy piec
pola za truchtającym radośnie psem. Nie przyspieszyłem, przy bramie znaleźliśmy się prawie jednocześnie. Była szeroko otwarta. Długo chodziliśmy po opróżnionych pokojach, zaglądaliśmy do stodoły, do składziku na opał, do obórki. <br>Rozumiałem mamę; ten powrót na stare kąty wywoływał skurcz w gardle. <br>Dziadek koncentrował uwagę na wartości inwestycji dokonanych przez Kulkowskich. Lamentował, że zniszczyli mu dom, ale miał zadowoloną minę, kiedy badał solidność pięterka nad oborą. Uważnie oglądał murowany wiatrołap i miętosił w palcach brzeg tapety w pokoju. Łazienka też mu się spodobała; jak stał, w ubraniu, położył się w wannie, żeby sprawdzić, czy będzie do niego pasować. <br>W piwnicy znaleźliśmy piec
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego