Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
wychowanką – Cecylią Beydale, czy dawną piastunką i nauczycielką – Magdaleną Petit.
Model „pięknej duszy" zaczerpnięty z dzieł J.J. Rousseau na wytłumaczenie potrzeby czułej przyjaźni leżał u podstaw fascynacji Wirtemberskiej polskim Tankredem – księciem Józefem Poniatowskim, co znalazło być może odbicie w konstrukcji „dwoistego" bohatera w Malwinie: Ludomira i księcia Melsztyńskiego. Wirtemberską interesował przede wszystkim wzór rycerza bez trwogi i skazy, mniej salonowca, jakim był także książę Pepi. Brała udział w „herbatach tańcujących", imprezach teatralnych organizowanych na cześć Poniatowskiego, a w kupletach katalońskich własnego autorstwa kreowała już w 1808 r. polskiego rycerza na głównego realizatora ideałów wierności
Model „pięknej duszy" zaczerpnięty z dzieł J.J. Rousseau na wytłumaczenie potrzeby czułej przyjaźni leżał u podstaw fascynacji Wirtemberskiej polskim Tankredem – księciem Józefem Poniatowskim, co znalazło być może odbicie w konstrukcji „dwoistego" bohatera w Malwinie: Ludomira i księcia Melsztyńskiego. Wirtemberską interesował przede wszystkim wzór rycerza bez trwogi i skazy, mniej salonowca, jakim był także książę Pepi. Brała udział w „herbatach tańcujących", imprezach teatralnych organizowanych na cześć Poniatowskiego, a w kupletach katalońskich własnego autorstwa kreowała już w 1808 r. polskiego rycerza na głównego realizatora ideałów wierności
wychowanką – Cecylią Beydale, czy dawną piastunką i nauczycielką – Magdaleną Petit.<br> Model „pięknej duszy" zaczerpnięty z dzieł J.J. Rousseau na wytłumaczenie potrzeby czułej przyjaźni leżał u podstaw fascynacji Wirtemberskiej polskim Tankredem – księciem Józefem Poniatowskim, co znalazło być może odbicie w konstrukcji „dwoistego" bohatera w Malwinie: Ludomira i księcia Melsztyńskiego. Wirtemberską interesował przede wszystkim wzór rycerza bez trwogi i skazy, mniej salonowca, jakim był także książę Pepi. Brała udział w „herbatach tańcujących", imprezach teatralnych organizowanych na cześć Poniatowskiego, a w kupletach katalońskich własnego autorstwa kreowała już w 1808 r. polskiego rycerza na głównego realizatora ideałów wierności
