z Karolem Robertem węgierskim, antykrzyżackie zaś z władcą Litwy. Tak przygotowany, postanowił zbrojnie rozstrzygnąć konflikt z Zakonem.<br><br>Wojna z Krzyżakami. W 1327 r. rozpoczęła się wojna, w której króla polskiego wspomagali Węgrzy i Litwini, Zakonowi zaś pomocy udzielali Czesi. Walkom zbrojnym towarzyszyły stałe zabiegi dyplomatyczne. W latach 1327-1331 Jan Luksemburczyk narzucił swe zwierzchnictwo władcom śląskim. Ci "raczej podstępnie zjednani podarunkami i fałszywymi obietnicami, aniżeli zwyciężeni wojennym najazdem, [oddali] siebie i swoje księstwa dobrowolnie koronie czeskiej, ku hańbie i wstydowi Królestwa Polskiego" - napisał u schyłku XIV w. Janko z Czarnkowa, kronikarz i podkanclerzy. Luksemburczyk podjął także próby zhołdowania Mazowsza.<br><br>Równocześnie toczyły