Ach, Pola, Polina! Nie umiałem jej nic więcej powiedzieć, chociaż rozstawaliśmy się, jak sądziłem, na zawsze... Rozstawaliśmy się? Mój Boże! Przecież dla niej byłem tylko śmiesznym, głupim smarkaczem.<br><br>Jewdokia stała na uboczu i pochlipując wycierała nos rękawem.<br><br>Pociąg ruszył.<br><br>Żegnajcie, Wielkie Łuki i ty, Łowati, mętna rzeko!<br><br>&lt;tit&gt; 35. W LUBLINIE&lt;/&gt;<br><br>Matka wraz z Krysią zamieszkały u ciotki Marii w Warszawie a ja, już po dwóch dniach, wyjechałem z ojcem do Lublina.<br><br>W odrapanej kamienicy na ulicy Kościelnej, w podwórzu, wśród sędziwych szop i wozowni mieścił się warsztat ślusarslki, gdzie naprawiano, odnawiano i ostrzono stare noże do cięcia buraków.<br><br>Trudno dzisiaj ustalić