któregoś dnia, spodobało jej się i została. Było naturalne, że się w końcu poznaliśmy. Za to, że u mnie mieszkała i że czasami dawałem jej pieniądze, miała być zawsze ze mną, ilekroć naszła mnie na nią ochota. Przystała na to, a ja nie fatygowałem jej częściej jak raz w tygodniu. Miała w tym układzie wygodne i spokojne życie. Nie musiała brać klientów częściej niż jednego dziennie.&lt;/&gt;<br>Inżynier S. odpowiadał pewnie na pytania aspiranta. Czasami lekko się zawahał, ale wyglądało na to, że mówi prawdę, czasami jedynie wstydzi się przyznać do czegoś, co - jego zdaniem - kompromitowało go jako statecznego człowieka o uznanej