strachu - odpowiedział Kazik nerwowo przesuwając ręką po brezentowym pasku. - Wolałbym spokojnie spać zamiast łazić po lesie.<br>- Też trochę się boję ale ekscytuje mnie to...<br>- Głupiś! Widziałem jak Jakubowski wszedł do dyżurki i wydawał jakieś dyspozycje swojemu pomocnikowi. Po chwili pojawił się w wartowni!<br>- Wychodzimy! - zawołał głośno.<br> Wyszliśmy w chłód nocy. Mocna jarzeniowa lampa oświetlała plac przed budynkiem sztabu i fragment drogi ciągnącej się obok jednostki. Od strony lasu wiał lekki mroźny wiatr niosący z sobą ostre siekące w twarz płatki śniegu. Zbiegliśmy po kilku schodkach i znaleźliśmy się tuż pod bramą. Wartownik pełniący służbę na tym posterunku podszedł do niej, otworzył