Sébastopol, ale wkrótce straciłem orientację, choć wyraźnie jechaliśmy na północ. Po dłuższym kluczeniu ciemnymi ulicami wjechaliśmy w dzielnicę, do której nigdy by mnie nie zaprowadził przewodnik: mnóstwo się tu kręciło Murzynów i Arabów. Taksówka zatrzymała się przed barem czy też bistro. Na wysokich stołkach siedziało tam kilka podkasanych dziewczyn: białych, Mulatek i Murzynek. Na nasz widok znacznie się ożywiły. Didier witał się z nimi jak stary bywalec.<br>- Teresa - szepnął do mnie. - Attendre.<br>I gestem dał mi znać, że chciałby się czegoś napić. Coś mi się tu nie zgadzało: Tereska na pewno nie zechciałaby się podkasać w tak podłym lokalu. Znając dewizowe