ale i nie umiera. Rozważa natomiast głośno problemy środków zbawienia. Dodajmy, że taki długi monolog mieści się doskonale w poetyce moralitetu.<br>W części wtórej do chorego przychodzą Paweł i Kozmus. Ta część dramatu jest z wielu powodów bardziej interesująca. Otrzymawszy od Pawła i Kozmusa właściwy "trank", kupiec wymiotuje dobrymi uczynkami. Niebawem stanie przed Boskim Sądem umocniony wiarą i wolny od ciężaru rzekomych zasług, które przed Pańskie oblicze przynoszą zmarli w tymże czasie Książe, Biskup i Gardyjan.<br>Przebieg Sądu przedstawiony został w duchu sztuki apokryficznej. Tak jak w powieściach czy obrazach z życia Świętej Rodziny miejsca "puste" wypełnione bywały domyślnością autora opartą