tośmy rechotali!<br>W.1 O... hecowało sie... bo... czas był ponury...<br>PREZES patrzy na zegarek, rozsiada się Prezes prosi, zagrajcie, jak<br>trzydzieści leciaków temu... ten kawałek<br>o kobicie, co się w szpitalu schowała przed kawalerami.<br>W.1 W kościele... majorowa.<br>PREZES uradowany Tak-tak! Majorowa!<br>W.2 do W.1 No to - cyk!<br>W.1 Jedziemy. (z nonszalancją kładzie rekę na piersi<br>i przedstawia się publiczności, czyli PREZESOWI)<br>Pan Major.<br>W.2 Żona tegoż.<br>W.1 udaje, że po powrocie z oflagu szuka domu Wojna<br>skończona, zobaczmy, jak żona. &lt;page nr=108&gt;<br><br><br><br>W.2 wybiega na spotkanie Oj... napłakałam ja się, napłakałam...<br>W.1 udaje, że