co do tej pory powiedziałem, znajdziecie także u innych badaczy życia społecznego. Ale teraz pragnę utrudnić sobie zadanie. Proszę, porzućmy świadome życie społeczne. Oto kończy się dzień. Idziemy spać. (Obejmująca butelkę dłoń profesora zastygła w bezruchu. Audytorium podobnie zamarło, jakby pod wpływem hipnozy.) Śnimy. Każdy z nas śni dwie godziny. Noc w noc. Często pytamy potem siebie lub innych: co ci się śniło? O czym są nasze sny? (Słychać brzęk gwałtownie odstawionej butelki. Prelegent prawie krzyczy.) Oto moja odpowiedź: nawet we śnie obcujemy z innymi!<br>Głośny szmer przeszedł przez salę. Była to reakcja na nadzwyczaj przekonywające połączenie codziennej, jasnej świadomości społecznej z nocnym