bo i ja sam przy nich omal żem nie zapomniał, tak przekonująco mówili. Chociaż znowu prawdziwego, powiem po prostu, nic nie powiedzieli". Mimo tej zewnętrznej presji przeciwników prawdy Sokrates pozostał wolny. Bo cóż mu mogą zrobić? Zabić? Ależ tak, przecież Sokrates zawsze uczył, że dla cnoty warto nawet poświęcić życie.<br>Obrona Sokratesa kończy się słowami, w których nie ma jeszcze chrześcijańskiej pewności, ale jest spokój filozofa. Spokój płynący ze świadomości życia dobrze spełnionego w dążeniu do prawdy. "Ale oto już i czas odejść; mnie na śmierć, wam do życia. Kto z nas idzie do tego, co lepsze, tego nie wie jasno