rudy <br>i od razu rzucam się w oczy. Pewnego więc dnia, gdy panu <br>Kleksowi zabrakło zapałek, zawołał mnie do siebie, <br>dał mi mały złoty kluczyk na złotym kółku <br>i powiedział:<br><br>- Mój Adasiu, skoczysz do bajki pana Andersena o dziewczynce <br>z zapałkami, powołasz się na mnie i poprosisz o pudełko <br>zapałek.<br><br>Ogromnie uradowany poleciałem do parku i nie wiedząc zupełnie <br>w jaki sposób, trafiłem od razu do właściwej furtki. <br>Po chwili już znalazłem się po drugiej stronie. Oczom <br>moim ukazała się ulica jakiegoś nieznanego miasta, po <br>której snuło się mnóstwo ludzi. I nawet padał <br>śnieg, chociaż po naszej stronie było w tym