brodę też miał siwą, długą i rozwichrzoną, choć najlżejszy powiew wiatru nie mącił drętwego powietrza.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>GDY CHAWA PO ŚCIEŻCE DOŚĆ STROMEJ, LECZ UDEPTANEJ ZESZŁA W ROZLEGŁĄ I TAK NIEGDYŚ PŁODNĄ, A TERAZ DOTKNIĘTĄ OKRUTNYM ZAMIERANIEM DOLINĘ FRATU, SŁOŃCE AKURAT ZASZŁ0, LECZ UPAŁ WCALE NIE ZELŻAł, GĘSTE POWIETRZE STAŁO NIERUCHOME WŚRÓD PALM DAKTYLOWYCH, KTÓRYCH WSPANIAŁE ONGI PIÓROPUSZE LIŚCI PRZERZEDZIŁY SIĘ I POŻÓŁKŁY, NAWET NAJLŻEJSZY PODMUCH WIATRU NIE MĄCIŁ MARTWEGO SPOKOJU, OGARNIANEGO CIENIEM NADCHODZĄCEJ NOCY.<br>SZŁA PRZED SIEBIE POWOLI, Z WYPIĘTY M DO PRZODU BRZUCHEM, OCIĘŻALE STAWIAJĄC STOPY NIECO OBRZĘKNIĘTE, WEWNĘTRZNIE JEDNAK, JAK ZGŁODNIAŁY SZAKAL WĘSZĄCY ZA PADLINĄ, BYŁA NAPIĘTA I CZUJNA, CHOCIAŻ WIEDZIAŁA