Nowowiejskiego integracja wewnętrzna ogranicza się zwykle do części &lt;name type="tit"&gt;Kyri&lt;/&gt; i &lt;name type="tit"&gt;Agnus&lt;/&gt;. Wyjątkowo w &lt;name type="tit"&gt;Missa pro Pace op. 49 nr 3&lt;/&gt; (1935) kompozytor stosuje kategorię korespondencji &lt;gap&gt; miedzy częściami Gloria (&lt;name type="tit"&gt;Et in terra pax&lt;/&gt;) i &lt;name type="tit"&gt;Agnus (Dona nobis pacem&lt;/&gt;); w tym przypadku taka integracja ma zapewne bezpośredni związek z dedykacją mszy ­ pro Pace, eksponując te właśnie powiązania semantyczne odcinków i części.<br>Ważnym atrybutem koncepcji łańcuchowej jest jednolitość wyrazowa całej kompozycji ­ zwłaszcza nieoperowanie silnymi kontrastami oraz brak (częstszych) powtórzeń tekstowych, co wpływa na płynność przebiegu. Ten typ koncepcji w postaci niejako modelowej reprezentuje Msza (1987/92) Meyera. Jest ona integrowana wewnętrznie, np. &lt;name type="tit"&gt;Kyrie&lt;/&gt; ­ kategorią