nie zostawało wiele czasu.<br>Nad inscenizacją czuwał humanista i medyk, Wojciech Oczko. Możemy przypuszczać, że w styczniu przedstawienie nie odbyło się na podwórcu dworu w Jazdowie (dziś Ujazdów, dzielnica Warszawy), lecz w którejś z obszernych komnat, i że zapewne była to próba wykorzystania doświadczeń włoskiego teatru, przede wszystkim propozycji inscenizacyjnych Palladia (por. rozdz. IV, pkt 2, i XII, pkt 1), z którymi i Kochanowski, i Zamoyski zapewne w czasie pobytu we Włoszech się zetknęli.<br>Ślub podkanclerzego (niebawem kanclerza) był wydarzeniem towarzysko-państwowym i temu zawdzięczamy informacje o prapremierze Odprawy. Ale informacje te, właśnie dlatego, że związane z osobą kanclerza, na długie