podczas gdy tragiczne warunki, w jakich bytuje większość ludzi na świecie, wzywają do natychmiastowego działania. To główny powód, dla którego Jan Paweł II pisze ów ważki tekst o ogólnoludzkiej solidarności, o zaangażowaniu na rzecz dobra bliźniego, o opcji na rzecz ubogich. Co nowe, ciekawe i ważne: w encyklice tej pisze Papież o nowej cnocie, którą nazywa cnotą solidarności. Podkreśla, że solidarność to nie jest idealistyczne marzycielstwo czy zryw emocjonalny, lecz że "jest to mocna i trwała wola zaangażowania się na rzecz wspólnego dobra". Papież podkreśla to bardzo silnie: solidarność to nie sentymentalny odruch, ale mocna, stanowcza i konsekwentna postawa wobec rzeczywistości