chodzenia w wykonaniu Aimee. Dziewczynka chodziła w kółko, a kiedy zaczynała biegać, studenci bili brawo.<br>- Byłam żywym wykładem ortopedii. Oni wszyscy siedzieli tam i mówili: "Nie, to niemożliwe". A ja wybiegałam przed nich, taka dumna i blada, że dopiero wtedy trzęsły mi się nogi. Naprawdę. Biegłam i wołałam do nich: "Patrzcie, patrzcie! Biegam!". <br>Właśnie wtedy panna Mullins odkryła, że bieganie sprawia jej przyjemność. Z czasem nie wystarczał jej już zwykły truchcik. Postanowiła, że będzie się ścigać. I że będzie te wyścigi wygrywała. <br><br>Bieganie albo życie<br>Pewnego sierpniowego dnia 1995 r. studentka college'u w Georgetown Aimee Mullins stanęła w progu klubu sportowego Franka